Parafia Łobozew została erygowana przez biskupa J.S. Pelczara w
1913 roku. Jej terytorium wydzielono z parafii Jasień. Świątynia to
kościół drewniany, wybudowany w połowie XIX wieku. Przebudowany i
poświęcony w 1887. Pierwszym administratorem w Łobozewie został ks.
Antoni Cząstka, który pracował tu do roku 1922. Przeprowadził on
gruntowny remont kościoła i dzwonnicy. Nabyto teren pod budowę plebani.
Następcą ks. Antoniego Cząstki został ks. Jakub Ciebera, który przebywał
w parafii Łobozew do roku 1933. Był to duszpasterz uzdolniony
muzycznie. Grał na skrzypcach, zorganizował orkiestrę. Za jego czasów
prawdopodobnie zakupiono organy do kościoła.
Kolejnym proboszczem został ksiądz Stanisław Papczyński, pracujący w
tej parafii do roku 1944. Do tego czasu parafia obejmowała
miejscowości: Łobozew, Teleśnica Oszwarowa, Teleśnica Sanna, Daszówka
oraz przysiółki : Sokole, Jawor i Zabrodzie. Wówczas mieszkało na tym
terenie około 1000 osób, zaś rodzin (czysto polskich) było około 200.
Staraniem ks. Papczyńskiego przeprowadzono w świątyni prace
remontowe. Dach został pokryty blachą – dotyczy to prezbiterium i strony
północnej kościoła.
W roku 1945 parafia Łobozew znalazła się w posiadaniu Związku
Radzieckiego. Jednak po przesunięciu granicy na wschód dolna część wsi
wróciła do Polski. Od tej chwili datuje się podział miejscowości na
Łobozew Górny i Łobozew Dolny. W roku 1951 nastąpiło dalsze przesunięcie
granicy państwowej i tereny parafii w całości wróciły do Polski.
Doświadczany różnymi wydarzeniami historycznymi kościół parafialny
ocalał, ale plebania i budynek gospodarczy spłonęły. Rozebrano także
cerkiew, zarówno w Łobozewie jak i w Teleśnicy. Parafia Łobozew utraciła
swoją odrębność i została wcielona do parafii Uherce, której
proboszczem był ks. Jan Wojnar. W tym czasie przysiółek Zabrodzie
przyłączono do parafii Polańczyk.
Po 15 latach braku duszpasterza, dekretem ks. biskupa Bardy , w
roku 1959 parafię erygowano i pierwszym jej powojennym proboszczem
został ks. Tadeusz Lepak. Brak plebani oraz sytuacja społeczno –
polityczna sprawiały, że warunki pracy ks. proboszcza były bardzo
trudne. Pomimo tego pełen poświęcenia kapłan dbał nieustannie o
ożywienie ducha religijnego swoich parafian. Prawdopodobnie w latach
jego duszpasterstwa w Łobozewie w dniach od 17 do 22 lipca 1962 roku
odbyły się pierwsze Misje Święte, głoszone przez OO. Benedyktynów.
Staraniem ks. proboszcza wmontowano do świątyni drzwi wejściowe,
schody oraz zakupiono materiał do budowy plebani. Ksiądz T. Lepak
zaprowadził dokumentację parafii zakładając pierwsze księgi: chrztów,
ślubów, zgonów i zapowiedzi.
Trudne warunki bytowe sprawiły, że kapłan ten odszedł na inną placówkę duszpasterską.
Jesień 1962 roku miejsce ks. Lepaka zajął ks. Stanisław Sondej. Od
Józefa Tkacza zakupił i wyremontował stary dom z przeznaczeniem na
plebanię. Posługę duszpasterską sprawował do 1967 roku. Jego następcą
mianowano ks. Jana Wilusza, który rok po objęciu placówki przeprowadził
remont dzwonnicy i filarów w kościele. Zakupiono w tym czasie
wyposażenie do świątyni, ogrodzono kościół oraz plebanię. Obok tych prac
ks. proboszcz spełniał obowiązki duszpasterskie organizując Misje
Święte, rekolekcje, nawiedzenia rodzin przez obraz Matki Bożej. Reforma
liturgiczna nałożyła obowiązek odprawiania Mszy Świętej twarzą do ludu, w
związku z czym zakupiono ołtarz soborowy. Parafia otrzymała jako
darowiznę od Tadeusza i Emilii Andrejko w Teleśnicy parcelę, co
pozwoliło na wybudowanie kaplicy pod wezwaniem Matki Boskiej
Częstochowskiej, której projekt opracował Jan Rządca z Leska. Jej
poświęcenia dokonał ksiądz biskup Ignacy Tokarczuk dnia 10 sierpnia
1985. W roku 1992 oddano do zamieszkania nową plebanię. Skupiono się
teraz na pracach remontowych kościoła, wymianie ławek i konserwacji
dachu kaplicy dojazdowej. Staraniem księdza Wilusza odnowiono też ołtarz
główny w świątyni oraz ambonę i chrzcielnicę. W 1995 roku odbyły się
uroczyste prymicje pierwszego kapłana z tej parafii – ks. Henryka
Iwanickiego. Po 31 latach pracy duszpasterskiej w parafii Łobozew latem
1998 roku ks. Jan Wilusz zmienił placówkę a jego miejsce zajął ks. Jan
Szaro. Jesienią tego roku parafianie przeżywali rekolekcje adwentowe,
jako przygotowanie do Misji Świętych i Roku Jubileuszowego. W maju 2000
roku odbyły się Misje Święte. W maju 1999 roku rozpoczęły się prace
remontowe kościoła parafialnego i dzwonnicy, które zakończyły się w roku
2002.
Aktualnie parafia przygotowuje się do uroczystości Peregrynacji
Kopii Cudownego Obrazu Matki Boskiej Częstochowskiej, która odbędzie się
5 czerwca 2003 roku.
Zgodnie z pismem z dnia 28.06.2005 r. doszło do zmiany proboszcza.
Dotychczasowy ks. proboszcz Jan Szaro został skierowany do parafii
Dębów. Od 4 lipca 2005 roku do parafii Łobozew został skierowany ks.
Adam Dziadowicz – wikariusz parafii Sanok Dąbrówka. Wprowadzenie zostało
dokonane przez ks. dziekana Wojciecha Szlachtę.
W dniu 27 czerwca 2006 w Uhercach młodzież z klasy III Gimnazjum
przyjęła sakrament Bierzmowania, którego udzielił Ks. Arcybiskup Józef
Michalik
Na początku lipca 2007rrozpoczęły się prace związane z wymianą
drewnianych podestów pod ołtarz na stopnie murowane wyłożone marmurem.W
dniu 8 maja 2007 do renowacji został oddany boczny ołtarz św. Antoniego.
Pracy renowacji podjął się pan Dariusz Gamracy którego rodzice po dzień
dzisiejszy mieszkają w Łobozewie.
Parafia Łobozew liczy obecnie 186 rodzin. Z młodzieńczym
entuzjazmem i energią nowy proboszcz zaangażował całą parafię do
licznych prac: przed kościołem poprawiono schody a parafianie chętnie
ufundowali nowe drzwi wejściowe i wszystkie okna, wymieniono
nagłośnienie i oświetlenie. W 2001 r. ukończono gruntowny remont
świątyni: zmieniono elewację zewnętrzną, wymieniono podwaliny i
zadaszenie nad zakrystią. W 2002 r. rozpoczęto długo oczekiwaną budowę
kościoła w Teleśnicy, a w Łobozewie pomalowano dach i wyremontowano
dzwonnicę, doprowadzając wodę i trójfazowe zasilanie do świątyni. Na
przełomie maja i czerwca 2002 r. cała parafia przeżywała rekolekcje i
nawiedzenie obrazu Matki Bożej Częstochowskiej. W lipcu przy kościele
ułożono kostkę brukową. 21 sierpnia 2004r. ks. abp. Józef Michalik
dokonał wmurowania kamienia węgielnego z jasnogórskiego klasztoru i
poświecił dzwon i nową świątynię w Teleśnicy. 4 lipca 2005r. parafię
obejmuję ks. Adam Dziadowicz, za którego kadencji wymieniono podesty pod
głównym ołtarzem i zastąpiono je murowanymi stopniami, wyłożonymi tak,
jak posadzka w prezbiterium marmurem, ogrodzono nowy cmentarz, ułożono
kostkę brukową wokół plebanii, wymieniono podłogę ma chórze kościelnym,
odnowiono ołtarze, ambonkę i krzyż oraz powiększono parking. W czerwcu
2008r. odbyła się msza prymicyjna drugiego naszego rodzimego księdza
Stefana Wojdyły, który posługę kapłańską rozpoczał w czeskiej Pradze. 23
sierpnia 2008r. posługę jako proboszcz w naszej parafii rozpoczął ks.
Piotr Wojnar, który wykorzystał talent muzyczny do założenia zespołu
„Sursun corda”. W lutym 2009 r. w kościele w Teleśnicy poświęcono nowy
krzyż ołtarzowy, zainstalowano ogrzewanie promiennikowe, odnowiono
elewację a w 2010r. wykonano schody przy bocznym wejściu i zakupiono
stacje Drogi Krzyżowej. W lipcu 2009r. pomalowano dach kościoła w
Łobozewie, a jesienią wykonano i 1 listopada poświęcono olbrzymie 6.5
metrowe dębowe krzyże na cmentarzach. W maju 2010r. odbyły się w naszej
parafii Misje Św. prowadzone przez ks. dr. Tomasza Picura. We wrześniu
rozpoczęto budowę nowego ogrodzenia naszej świątyni a myśliwi i leśnicy
ufundowali nowy feretron. 13 maja 2011 r. parafia pożegnała śp.
Bronisława Iwanickiego – wieloletniego kościelnego oddanego przez lata
służbie Bogu i naszej wspólnocie. W maju 2012r. parafia przeżywała
Peregrynację Krzyża Papieskiego prowadzoną przez abp. Józefa Michalika. W
dniu jubileuszu zaimpregnowano ściany zewnętrzne kościoła, wyłożono
granitem schody zew. zakupiono nowe baldachimy, odnowiono chorągwie,
zakupiono figurę Najświętszego Pana Jezusa przed kościołem. Uroczystości
100-lecia parafii przewodniczył ks. bp. St. Jamrozek.
Nowe stulecie rozpoczęto radośnie z nowymi nadziejami, trwając na modlitwie z wiarą, ufnością i pokorą.